– And, for how long are you travelling?
Uhm… it’s been 2,5 years now since I quit my job. I’ve been home in between for some months.
– WOW, that’s so cool.
Het is zo’n beetje de meest gehoorde reactie als mensen horen hoelang ik op reis ben en ik snap het niet helemaal.
Hoe weet je immers dat het zo cool is als ik je nog niet verteld heb wat ik allemaal heb beleefd?
Begrijp me niet verkeerd, ik vind het prima dat mensen deze vraag stellen. Het is immers een makkelijke vraag en mogelijke start van een wat boeiender gesprek.
Maar er is één ding fundamenteel mis met deze vraag, namelijk de onderliggende gedachte dat een lange reis altijd beter is dan een korte. Een reis van twee jaar is zogenaamd beter dan een reis van twee maanden, maar waarom dan?
Een gevolg is ook dat zodra ik vertel dat ik zolang op reis ben, dat mensen ineens gaan praten over hun reis alsof het allemaal niks meer voorstelt: oh ik ben maar twee maanden.
Dat is toch zonde?
Weet je, misschien snap ik het ook wel.
Iemand die twee maanden op reis is, vermoedt wellicht dat een lange reis gewoon meer van hetzelfde is, maar de realiteit is dat langdurig reizen niet slechts langer is, het is vooral heel erg anders.
En zoals je weet is anders niet altijd beter.
Sterker nog, ik durf te beweren dat mensen die korter reizen soms meer genieten dan iemand die lang op reis is. De reis mag dan korter zijn, maar wel veel beter.
Ja dat klopt, iemand die langer dan twee jaar reist kan nog heel veel leren van iemand die ‘slechts’ vier weken op vakantie is.
Het is iets waar ik veel over nadenk nu het einde van mijn tijd in Vietnam in zicht komt en ik voor de zomer weer in Nederland zal zijn.
Met nog zo’n drie weken te gaan, begin ik te reflecteren op de laatste 7 maanden in het buitenland. Wat heb ik goed gedaan? Wat zou ik bij een volgende reis anders doen? Is er iets dat ik nu al kan toepassen in de laatste drie weken zodat ik daar optimaal van kan genieten?
Ik heb natuurlijk niet alle wijsheid in pacht en dit is ook maar allemaal nieuw voor mij, maar dit is in ieder geval wat ik geleerd heb van mensen die korter op reis zijn.
Blijf vooruit plannen
Nu het einde in zicht komt, bevind ik me ineens in de situatie dat ik niet meer elke dag kan opstaan en dan even rustig kijken waar ik zin in heb. Althans, niet als ik de dingen wil zien die ik nog wil zien.
Ik moet dus ineens dingen gaan plannen.
Best wel een dingetje voor iemand die al 2,5 jaar geen agenda meer bijhoudt, maar ik moet je zeggen: het is verdomde leuk.
Het plannen van een route en inlezen over plaatsen geeft namelijk zoveel voorpret. Je wordt er gewoon blij van en dat heb ik stiekem best wel gemist.
Volg je gevoel, maar weest niet te lief voor jezelf
Een planning geeft niet alleen heel veel voorpret, het zet ook aan tot actie. Het geeft je in de meeste gevallen een zetje om ook uit de leukste plekjes te vertrekken.
Veel reizigers die kort reizen hebben geen probleem om te vertrekken, hun tijd is immers beperkt dus ze ‘moeten’ wel. Maar als je alle tijd van de wereld hebt, dan is het heel makkelijk om langer te blijven dan nodig.
Als ik terugkijk op mijn reizen dan zijn er altijd twee redenen dat ik ergens langer blijf hangen dan gedacht:
- Er is meer te zien dan ik had gedacht
- Ik wil niet weg
Nu lijken die twee min of meer met elkaar verbonden, maar eigenlijk is het alleen goed om te blijven voor de eerste reden. Als je meer dingen wilt zien, prima je hebt immers de tijd.
Maar als ik eerlijk ben, blijf ik vaak genoeg hangen op een plek uit luiheid. Puur omdat ik geen zin heb om iets te regelen, ook als dit maar vijf minuten kost.
Morgen vertrekken en dan nu de bus en een hostel regelen? Nah… heb trouwens ook nog geen zin om m’n tas te pakken. Ik blijf nog wel een dagje, Netflix kijken ofzo want ik heb verder alles wel gezien.
Nu ben ik er 100% voorstander van om niet als een idioot door een land te razen, maar je comfortzone kan ook té comfortabel worden. Althans, de mijne wel.
Een tactiek die ik daarom onlangs ben gaan toepassen is om de eerste dag te verkennen wat er te doen is en een planning te maken van hoeveel dagen ik daar wil blijven. Vervolgens boek ik alvast een bus zodat ik wel moet vertrekken.
Je ontneemt jezelf daarmee misschien wel wat vrijheid, maar je voorkomt dat je té comfortabel wordt in één plek en de rest van een land mist.
Zien wat eigenlijk niet normaal is: de voordelen van reizen met verse reizigers
Reizigers die net zijn begonnen barsten nog van het enthousiasme en de reislust. Die willen niet alleen van alles zien, ze vinden ook alles mooi. Het werkt heel aanstekelijk.
Een gevaar van lang reizen is namelijk dat alles zo normaal wordt en je niet zo snel meer onder de indruk bent. Klinkt verwend? Jammer dan, zo werkt het nu eenmaal.
Maar wanneer je reist met iemand die net onderweg is, dan word je weer even herinnerd aan het feit dat het voor jou ook ooit allemaal nieuw was en je ziet daardoor meer dingen.
Je mag het dan inmiddels normaal vinden dat er in Azië soms koeien op de weg lopen, dat is het natuurlijk niet. Het werkt dan heel verfrissend als iemand dan vol enthousiasme roept: “Ha kijk er staat gewoon een koe op de weg!”
Mix it up
Overdaad schaadt en dat geldt voor zowel goede als slechte dingen. Als je teveel van hetzelfde doet dan verlies je het plezier daarin.
Dat geldt voor stranden, tempels, alcohol, hostels, eten, eigenlijk alles.
Voor iemand die kort op reis is, gaat afwisseling vaak vanzelf omdat je in een korte tijd redelijk wat plekjes bezoekt.
Als je lang op reis bent, kun je soms heel lang blijven hangen in hetzelfde. Te lang in hetzelfde hostel, te veel stranden, etc.
Voor je het weet kom je terecht in een routine waarbij de dagen in elkaar overvloeien en je zonder echt noemenswaardige belevenissen twee weken verder bent.
De kunst van plezier houden in backpacken als je het voor lange tijd doet is om het te mixen.
Wissel hostels eens af met homestays. Gezelligheid met tijd voor jezelf. Avondjes zuipen met dagen gezond bezig zijn. Tempels met een dagje netflix. Buitenlandse backpackers met landgenoten. Lokaal met westers eten. Stranden met jungle. Snel doorreizen met even rustig aan. En ga zo maar door.
Wat backpackers kunnen leren van vakantiegangers
Er zijn een hele boel dingen die vakantiegangers kunnen leren van backpackers, maar andersom kunnen backpackers ook genoeg leren.
Tijd is een luxe die het gevaar van verwendheid met zich meebrengt. Het gevaar dat je niet meer beseft hoe waardevol je tijd is waardoor je het – net zoals iemand met teveel geld – gaat besteden aan dingen die het eigenlijk niet waard zijn.
Maar zodra je beseft dat je niet alle tijd van de wereld hebt, begint het belangrijk te worden en wil je het beter besteden.
Dat betekent niet dat je als een wervelwind door een land moet gaan knallen, maar ik neem me in ieder geval voor om mijn reizen vanaf nu te plannen in blokjes. Niet in detail, maar gewoon een beetje inlezen. Steeds weekjes vooruit. Als een aaneenschakeling van korte vakanties vol mooie momenten en vooral heel veel voorpret.
Lieve vakantiegangers, mijn dank is groot.
